Ο Rrostatis είναι μια ασθένεια του γεννητικού συστήματος στους άνδρες.
Ελλείψει έγκαιρης θεραπείας, μπορεί να προκαλέσει μια ορχίτης, ένα απόστημα του προστάτη και της στειρότητας.
Η κύρια μέθοδος θεραπείας είναι να συνταγογραφούν φάρμακα διαφόρων φαρμακολογικών ομάδων.
Για να προσδιοριστεί η σκοπιμότητα της συνταγογράφησης ενός συγκεκριμένου φαρμάκου, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε ποια είναι η προστατίτιδα και ποιες είναι οι μορφές του.
Οι αιτίες και τα συμπτώματα της προστατίτιδας διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο της φλεγμονώδους διαδικασίας.
Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα είναι μια λοίμωξη του προστάτη που προκαλείται από ορισμένα βακτήρια, πιο συχνά Ε. Coli, Klebsiella και Proteus.
Η μόλυνση μπορεί να συμβεί σεξουαλικά, μέσω αίματος ή να δρα ως επιπλοκή της βιοψίας του αδένα του προστάτη.
Συμπτώματα οξείας προστατίτιδας: πυρετός, τρόμος, αδυναμία, πυρετός, πόνος στην κάτω κοιλιακή χώρα, μειωμένη ούρηση, καύση στο κανάλι της ουρηθρικής.
Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα προκαλείται συνήθως από τα ίδια βακτηρίδια που προκαλούν οξεία φλεγμονή του προστάτη.
Η φλεγμονή είναι λιγότερο συχνή έναντι άλλων μικροοργανισμών, όπως ο Γονόκοκος, το χλαμύδια, το μυκοπλισμό και τα μανιτάρια.
Υπάρχει επίσης χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα, η αιτιολογία της οποίας είναι ακόμα ασαφής.
Τα συμπτώματα έχουν ομοιότητα με δύο από τις παραπάνω μορφές φλεγμονής:
- αίσθηση έντασης ή σοβαρότητας στη ζώνη του περίνεου, αυξημένη συχνότητα ούρησης.
- σταθερή αίσθηση πληρότητας ούρων.
- Δυσκολία στην ούρηση, καύση, πόνο στην ουρήθρα.
Υπάρχει μια άλλη μορφή φλεγμονής, αλλά δεν συμβαίνει τόσο συχνά - ασυμπτωματική φλεγμονώδη προστατίτιδα.
Συνήθως διαγιγνώσκεται τυχαία.
Οι λόγοι που προκαλούν αυτή τη μορφή προστατίτιδας δεν είναι απολύτως σαφείς.
Για να συνταγογραφήσει συγκεκριμένη θεραπεία και φάρμακα, ο ασθενής υφίσταται ορισμένα διαγνωστικά μέτρα.
Είναι απαραίτητο να ληφθούν εργαστηριακές εξετάσεις για την ανίχνευση του αιτιολογικού παράγοντα της προστατίτιδας (εάν η φλεγμονή έχει βακτηριακή μορφή), συνιστάται σε υπερηχογράφημα σε ορισμένες περιπτώσεις μια μικρή λεκάνη.
Πώς αντιμετωπίζεται η προστατίτιδα
Πώς να θεραπεύσετε την προστατίτιδα σε άνδρες με δισκία;
Οι τακτικές της θεραπείας καθορίζονται λαμβάνοντας υπόψη τη μορφή της παθολογικής διαδικασίας.
Επίσης, ανάλογα με τον τύπο της προστατίτιδας, θα συνταγογραφηθούν φάρμακα.
Η φλεγμονή που προκαλείται από μολυσματικούς παράγοντες απαιτεί τον διορισμό αντιβακτηριακών παραγόντων.
Επιπλέον, συνταγογραφούνται αντιπυρετικά φάρμακα και αντιφλεγμονώδη.
Συνιστάται η άφθονη χρήση υγρού θερμότητας.
Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, όπως η οξεία, απαιτεί τη συνταγή αντιβιοτικών.
Η διάρκεια της θεραπείας μπορεί να είναι από 3 έως 8 εβδομάδες, γεγονός που θα μειώσει την πιθανότητα υποτροπής.
Ως προσθήκη, μπορούν να χρησιμοποιηθούν δισκία με βάση τα φυτά από χρόνια προστατίτιδα.
Η χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα συνοδεύεται συχνά από σταθερό πυελικό πόνο.
Επομένως, στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία είναι συμπτωματική.
Η θεραπεία είναι συνήθως μακρά και συνοδεύεται από αλλαγές στον τρόπο ζωής του ασθενούς.
Συχνά απαιτείται ένας συνδυασμός μεθόδων θεραπείας που αποσκοπούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Οι ασθενείς με χρόνιο πόνο μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια ποικιλία φαρμάκων.
Αυτά είναι αντιβιοτικά, αντιφλεγμονώδη, μυϊκά χαλαρωτικά, φάρμακα που διεγείρουν εκροή ούρων, στυτικά φάρμακα, φυτικά εκχυλίσματα και αντιψυχωσικά.
Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα μπορεί να θεραπευτεί πλήρως με τη λήψη αντιβιοτικών εντός του καθορισμένου χρόνου (συνήθως 2-3 εβδομάδες).
Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, αν και είναι επιρρεπής σε υποτροπή, αντιδρά καλά σε αντι -βακτηριακούς παράγοντες.
Η ασυψυγμένη φλεγμονώδη προστατίτιδα συχνά δεν απαιτεί θεραπεία.
Αντιβιοτικά για τη θεραπεία της προστατίτιδας
Τα αντιβιοτικά συνταγογραφούνται όταν η παθογόνο μικροχλωρίδα είναι η βασική αιτία της προστατίτιδας.
Τα αντι -βακτηριακά φάρμακα επιλέγονται μεμονωμένα, ανάλογα με τον τύπο του μολυσματικού παράγοντα.
Με τη διάγνωση της «βακτηριακής προστατίτιδας», μπορούν να συνταγογραφηθούν διάφορα αντι -βακτηριακά δισκία.
Τετρακυκλίνες από την προστατίτιδα
Τα δισκία της τετρακυκλίνης προστατίτιδας είναι αποτελεσματικά έναντι των θετικών Gram και Gram -αρνητικών βακτηρίων.
Επιπλέον, τα βακτηρίδια με ανεπάρκεια του κυτταρικού τοιχώματος, όπως το ουρεπλαστού και το μυκοπλάσιο, είναι επίσης ευαίσθητα στην τετρακυκλίνη.
Επίσης, η Borrelia, η οικογένεια Spirochaetaceae και οι σπιροχέτες (συμπεριλαμβανομένης της σύφιλης) είναι ευαίσθητα στα αντιβιοτικά αυτής της σειράς.
Σήμερα πιστεύεται ότι τα καλύτερα δισκία από βακτηριακή προστατίτιδα είναι δοξυκυκλίνη και μινοκυκλίνη.
Η φαρμακευτική αγωγή με duxycycline έχει εκτεταμένο βακτηριοστατικό αποτέλεσμα.
Το κύριο συστατικό του είναι η υδροχλωρική δοξυκυκλίνη.
Η δοξυκυκλίνη, όπως όλα τα αντιβιοτικά της σειράς τετρακυκλίνης, εμποδίζει την επίτευξη του αμινοξίλη-ρουντο στις περιοχές αποδέκτη των ριβοσωμάτων.
Αυτό σταματά την ανάπτυξη πολυπεπτιδίων αλυσίδων βακτηρίων και εμποδίζει την αναπαραγωγή τους.
Έτσι, το φάρμακο έχει βακτηριοστατικό αποτέλεσμα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η δοξυκυκλίνη μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες με τη μορφή καούρας, κοιλιακού πόνου, ναυτίας και διάρροιας.
Είναι εξαιρετικά σπάνιο οι αντιδράσεις υπερευαισθησίας στο φάρμακο (εξανθήματα, κνησμό, πρήξιμο, ερυθρότητα του δέρματος).
Η δοξυκυκλίνη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία, νεφρική ανεπάρκεια και με δυσανεξία στα συστατικά του φαρμάκου.
Η μινοκυκλίνη είναι ένα αντι -βακτηριακό φάρμακο ενός ευρέος φάσματος δράσης από μια ομάδα τετρακυκλίνων.
Η μινοκυκλίνη έχει βακτηριοστατική επίδραση στα Gram -θετικά βακτήρια Streptococcus και Listeria.
Επίσης στο Gram -Negative - όπως η Neisseria, η Yersinia, η Haemophilus spp., Η Brucella και η Bordetella Perussis.
Επιπλέον, σημειώθηκε η αποτελεσματικότητα της μινοκυκλίνης σε σχέση με τα ενδοκυτταρικά παράσιτα, όπως το χλαμύδια, σημειώθηκε.
Επίσης, τα βακτηρίδια που δεν έχουν κυτταρική μεμβράνη - mycoplasam, ουρελαπλασιασμό.
Στη θεραπεία της βακτηριακής προστατίτιδας, τα φάρμακα συνήθως συνταγογραφούνται σύμφωνα με το ακόλουθο σχήμα.
Την πρώτη ημέρα της θεραπείας, μία μόνο πρόσληψη 200 mg ιατρικής, στη συνέχεια, 100 mg μία φορά την ημέρα.
Η μέση διάρκεια της θεραπείας είναι από 10 ημέρες έως 2 εβδομάδες.
Πάρτε μια δοξυκυκλίνη ή μινοκυκλίνη μετά το φαγητό.
Μακρολίδια από προστατίτιδα
Τα αντιβιοτικά της σειράς μακρολίδων χαρακτηρίζονται από αυξημένη θεραπευτική απόδοση.
Τα αντιβιοτικά μακροεντολών είναι ενεργά σχετικά με το Gram -θετικά και Gram -αρνητικά βακτηρίδια.
Επιπλέον, τα μακρολίδια έχουν βακτηριοστατική επίδραση στους ακόλουθους μικροοργανισμούς:
- Legionella pneumophila;
- Bordetella Perussis;
- Chlamydia trachomatis;
- Mollicutes;
- Spirochaetales;
- Haemophilus influenzae.
Προκειμένου να βελτιωθούν οι φαρμακοκινητικές ιδιότητες των μακρολίδων, εφευρέθηκαν ημι -συνθετικά παράγωγα.
Έχουν καλύτερη σταθερότητα οξέος, ένα ευρύτερο φάσμα έκθεσης, μια μακρά μισή ζωή.
Αυτή η ομάδα αντιβιοτικών περιλαμβάνει:
- Roxytromycin;
- Κλαριθμρομυκίνη;
- Αζιθρομυκίνη.
Η αζιτρομυκίνη είναι πιο δημοφιλής.
Συχνά συνταγογραφείται εάν ο ασθενής έχει βακτηριακή προστατίτιδα.
Επιπλέον, η αζιθρομυκίνη μπορεί να θεωρηθεί ως φθηνά δισκία από την προστατίτιδα.
Η αζιθρομυκίνη σχετίζεται με το βακτηριακό ριβόσωμα της δεκαετίας του '50.
Έτσι, εμποδίζοντας την εκπομπή και, ως εκ τούτου, τη βιοσύνθεση πρωτεϊνών.
Μετά από χορήγηση από του στόματος αζιθρομυκίνης, απορροφάται γρήγορα στο γαστρεντερικό σωλήνα.
Οι μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα αίματος επιτυγχάνονται μετά από 2 έως 3 ώρες μετά τη λήψη του φαρμάκου.
Τα δισκία αζιθρομυκίνης συνταγογραφούνται από βακτηριακή προστατίτιδα και εξαλείφουν αποτελεσματικά την εκδήλωση της κυστίτιδας.
Οι ειδικοί σημειώνουν την ειδική αποδοτικότητα και τη μοναδικότητα στη θεραπεία της προστατίτιδας που προκλήθηκε από τα χλαμύδια.
Σε αυτή την περίπτωση, η αζιθρομυκίνη έχει θεραπευτικό αποτέλεσμα μετά τη λήψη μιας δόσης 1000 mg.
Η αζιθρομυκίνη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από ασθενείς για υπερευαισθησία στα αντιβιοτικά μακρολιδίου.
Επίσης στη θεραπεία πολλαπλών βακτηριακών στελεχών ανθεκτικών σε φάρμακα.
Επιπλέον, οι ασθενείς με ήπαρ και νεφρική ανεπάρκεια πρέπει να απέχουν από τη θεραπεία με αζιθρομυκίνη.
Κεφαλοσπορίνες από προστατίτιδα
Οι κεφαλοσπορίνες είναι μια ομάδα αντιβιοτικών που αναστέλλουν τη σύνθεση του κυτταρικού τοιχώματος.
Οι κεφαλοσπορίνες έχουν πολλές υποομάδες με το ευρύτερο φάσμα της δραστηριότητας.
Πολύ συχνά διορίστηκε στην κλινική πρακτική.
Οι κεφαλοσπορίνες χωρίζονται υπό όρους σε ομάδες που εισάγονται ως προφορικά και ενδοφλέβια.
Σε αυτές τις ομάδες υπάρχουν πολλά άλλα τμήματα από το φάσμα δράσης:
- Ομάδα 1. Περιέχει ουσίες που είναι αποτελεσματικές έναντι Gram -θετικών βακτηρίων και είναι ανθεκτικές στην πενικιλινάση. Εκπρόσωπος αυτής της ομάδας κεφαλεξίνη.
- Ομάδα 2. Περιέχει συστατικά που έχουν υψηλότερη απόδοση σε σχέση με τα Gram -αρνητικά βακτήρια, αλλά δεν είναι αρκετά αποτελεσματικά έναντι Gram -θετικών παθογόνων μικροοργανισμών. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει το Cofuroxim Axyl του φαρμάκου.
- Ομάδα 3. Τα φάρμακα έχουν πολύ καλή δραστηριότητα στην περιοχή Gram -αρνητική με χαμηλή απόδοση σε μια θετική περιοχή Gram. Για παράδειγμα, οι ουσίες αυτής της ομάδας δεν ενεργούν εναντίον σταφυλόκοκκων. Ένα παράδειγμα είναι το φάρμακο TSEFIXIM.
- Ομάδα 4. Τα παρασκευάσματα έχουν καλύτερη αποτελεσματικότητα σε ένα εύρος θετικής Gram, για παράδειγμα, εναντίον του Golden Staphylococcus και του Mycoplasma. Ο εκπρόσωπος είναι ένα αντιβιοτικό που ονομάζεται cephepim.
- Ομάδα 5. Νέες κεφαλοσπορίνες ενός ευρέος φάσματος δράσης, οι οποίες είναι ενεργές έναντι των Gram -αρνητικών και Gram -θετικών παθογόνων, καθώς και του Staphylococcus aureus. Η πέμπτη ομάδα εξακολουθεί να είναι αμφιλεγόμενη και θεωρείται από ορισμένους ειδικούς ως πορεία μάρκετινγκ φαρμακολογικών κατασκευαστών. Οι κεφαλοσπορίνες συνήθως δεν δρουν ενάντια στους εντεροκοκί και τη Listeria. Επίσης, δεν είναι αποτελεσματική κατά των χλαμύδια.
Όταν χρησιμοποιείτε κεφαλοσπορίνες σε βακτηριακή προστατίτιδα, πρέπει να δοθεί προσοχή στο φάσμα του φαρμάκου.
Ελλείψει θετικής ανταπόκρισης στη θεραπεία με κεφαλοσπορίνες, οι εναλλακτικοί παράγοντες πρέπει να συνταγογραφούνται έγκαιρα.
Αντιφλεγμονώδη φάρμακα στη θεραπεία της προστατίτιδας
Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με την κύρια θεραπεία.
Το καθήκον τους είναι να μειώσουν τη σοβαρότητα της φλεγμονώδους διαδικασίας, να βελτιώσουν την υγεία του ασθενούς, να εξομαλυνθούν το έργο του γεννητικού συστήματος.
Τα ΜΣΑΦ είναι επίσης συνταγογραφούνται για την προστατίτιδα, η οποία δεν προκλήθηκε από βακτηριακά παθογόνα.
Diclofenac (υπόθετα)
Το Diclofenac είναι το φάρμακο της ομάδας μη -υσιδικών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (NSAID).
Η επίδραση του φαρμάκου βασίζεται σε μη αναστολή της εκλογής κυκλοοξυγενάσης (COO).
Παράγουν προσταγλανδίνες στο σώμα, εξασθενίζοντας τα συμπτώματα του πόνου.
Το diclofenac χρησιμοποιείται επίσης ως αναισθητικά δισκία για την προστατίτιδα.
Η αρχική δόση του φαρμάκου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 150 mg την ημέρα.
Με μια ήπια πορεία φλεγμονής του προστατικού ιστού, η δοσολογία σε όγκο 50-75 mg ημερησίως συνταγογραφείται.
Το ποσό της λήψης του φαρμάκου δεν πρέπει να υπερβαίνει τις τρεις φορές.
Για να μειωθεί η σοβαρότητα του πόνου τη νύχτα, προβλέπεται η χρήση του diclofenac με τη μορφή των υπόθετων.
Ιβουπροφαίνη
Η ιβουπροφαίνη - αντιφλεγμονώδη δισκία για την προστατίτιδα, βασίζονται στον συνδυασμό αρυλοπροπιονικών οξέων.
Όταν χρησιμοποιείται το φάρμακο, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη η αύξηση της επίδρασής του με την ταυτόχρονη χρήση αντιπηκτικών, κυκλοσπορίνων και διουρητικών.
Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των ανεπιθύμητων παρενεργειών.
Μια μεμονωμένη δόση σε ενήλικες είναι 200-800 mg, ανάλογα με τη σοβαρότητα του πόνου και της φλεγμονώδους αντίδρασης.
Η μέγιστη δόση των 1200 mg / ημέρα, η οποία δεν πρέπει να υπερβαίνει, ειδικά για την αυτο -μεσολάβηση.
Φραγκοστάφωνα
Το Drksen χορηγείται από το στόμα, η βιοδιαθεσιμότητα του φαρμάκου είναι 95%.
Το εργαλείο μειώνει τη σοβαρότητα του πόνου, μειώνει την εκδήλωση της φλεγμονώδους διαδικασίας.
Η πληρότητα είναι 12-15 ώρες.
Παρουσία των ακόλουθων ασθενειών, η χρήση του αντενδείκνυται:
- Έλκος στομάχου;
- Αλλεργία σε ΜΣΑΦ ·
- Σοβαρή δυσλειτουργία του ήπατος.
- Σοβαρή δυσλειτουργία των νεφρών.
- Η νόσος του Πάρκινσον.
Δημοφιλείς προετοιμασίες για προστατίτιδα
Ο κατάλογος των δισκίων από την προστατίτιδα είναι πολύ εκτεταμένος, τα πιο δημοφιλή φάρμακα παρουσιάζονται παρακάτω.
Ταμσουλοζίνη
Τα δισκία της Prostatitis Tamsulosin έχουν ιδιαίτερη δημοτικότητα στη Γερμανία.
Το αποφασιστικό πλεονέκτημα της ταμσουλοζίνης είναι η έλλειψη επίδρασης στην αρτηριακή πίεση, το φάρμακο δεν επηρεάζει τη μείωση του.
Σύμφωνα με τις αναθεωρήσεις πολλών ασθενών, η ταμσουλοζίνη είναι αποτελεσματικά δισκία από την προστατίτιδα.
Επιλύουν τα προβλήματα που σχετίζονται με την εκροή των ούρων, χαλαρώνουν τους ομαλούς μύες, εξαλείφουν τον ερεθισμό και τους σπασμούς των τοιχωμάτων της ουροδόχου κύστης.
Εκχύλισμα προστάτη
Το φάρμακο έχει αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα.
Μειώστε την ανάπτυξη του προστατικού ιστού, έχετε αντιβακτηριακό αποτέλεσμα.
Το φάρμακο οδηγεί στη σταθεροποίηση της εκκριτικής λειτουργίας, μειώνει την διόγκωση του προστάτη ιστού.
Μειώνει τη σοβαρότητα του πόνου και εξομαλύνει επίσης την ούρηση.
Επίσης αποκάλυψε, βελτίωση της ποιότητας του υγρού σπόρου.
Εκχύλισμα φρούτων φοίνικα
Το φάρμακο είναι ένας αντιφλεγμονώδης παράγοντας που μειώνει τη σοβαρότητα του οιδήματος.
Το εργαλείο έχει τη δραστηριότητα του μπλοκάρισμα της τεστοστερόνης.
Ως εκ τούτου, δεν συνιστάται για χρήση χωρίς προκαταρκτική διαβούλευση ενός γιατρού.
Η θεραπευτική απόδοση συνδέεται με τα συστατικά που περιλαμβάνονται σε αυτήν, δηλαδή ένα φυτό από την οικογένεια Palm Grandi.
Οι ασθενείς σημειώνουν θετικό αποτέλεσμα από τη χρήση του φαρμάκου.
Η ποιότητα της ούρησης βελτιώνεται και μειώνεται ο πόνος.
Doksazozin
Η δοξαζίνη είναι ένα ενεργό συστατικό στην ομάδα Alpha Blocker.
Χρησιμοποιείται συχνότερα για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης.
Η δεύτερη ένδειξη για τη χρήση του φαρμάκου είναι η παρουσία της προστατίτιδας και των καλοήθων αλλαγών στον αδένα του προστάτη.
Προβλέπεται ένα μέσο για τη βελτίωση της εκροής των ούρων.
Τα δισκία Doksazozozin Prostatitis μπορούν να προκαλέσουν κάποιες ανεπιθύμητες αντιδράσεις:
- Πονοκέφαλος, μυϊκοί σπασμοί.
- Ζάλη, κόπωση.
- Παραβιάσεις της γαστρεντερικής οδού (νοσηλευτική, παραβίαση της αφαίρεσης).
- Υπόταση.
- Καρδιακές αρρυθμίες.
Η τακτική χρήση του φαρμάκου θα μειώσει τη σοβαρότητα της κλινικής εικόνας για την προστατίτιδα, θα μειώσει τη φλεγμονώδη αντίδραση και θα βελτιώσει την ούρηση.
Δισκία προστατίτιδας: Σημείωση στον ασθενή
Οι αναλύσεις πριν και μετά τη θεραπεία με δισκία αποτελούν σημαντικό σημείο στη θεραπεία της προστατίτιδας.
Πριν από τη χρήση οποιουδήποτε τρόπου, είναι απαραίτητο να υποβληθεί σε εξέταση, να καθορίσετε τον τύπο της νόσου.
Οι αναλύσεις μετά τη θεραπεία σας επιτρέπουν να καθορίσετε την αποτελεσματικότητα της θεραπείας και, εάν είναι απαραίτητο, να συνταγογραφήσετε ένα δεύτερο μάθημα.
Όταν συνταγογραφούνται από τα ναρκωτικά, είναι απαραίτητο να θυμόμαστε για τις παρενέργειες και τον μηχανισμό δράσης των δισκίων.
Η αυτο -μεσαία μπορεί να βλάψει.
Για να βελτιωθεί η ισχύς, ένας ουρολόγος ή ανδροειδής πρέπει να συνταγογραφεί δισκία από την προστατίτιδα και να βελτιώσει τη δύναμη.
Μόνο μετά τα απαραίτητα διαγνωστικά μέτρα.
Αυτό θα ελαχιστοποιήσει τις επιπλοκές της θεραπείας με δισκία.
Οι λόγοι για την αναποτελεσματικότητα των δισκίων αυτο -μεσολάβησης αποτελούν συχνό ζήτημα των ασθενών.
Η απάντηση έγκειται στη στοιχειώδη άγνοια των ασθενών και στην απροθυμία να αναζητήσουν ειδική βοήθεια.
Η ανάγκη να συμβουλευτείτε έναν γιατρό και ένα υπερηχογράφημα πριν από τη θεραπεία με δισκία σχετίζεται άμεσα με την επιτυχία της περαιτέρω θεραπείας.